ابزاری برای حرکت رحم در حین جراحی در واژن قرار می گیرد. دی اکسید کربن (CO2) از طریق سوزن مخصوصی که درست زیر ناف وارد می شود، وارد شکم می شود. این گاز به جداسازی اندام‌های داخل حفره شکمی کمک می‌کند و دیدن اندام‌های تناسلی را برای پزشک در طول لاپاراسکوپی آسان‌تر می‌کند. گاز در پایان عمل حذف می شود.

لاپاراسکوپی تهاجمی‌تر از هیستروسکوپی است، اما روش تهاجمی کمتری  نسبت به جراحی باز شکم است و امکان بهبودی سریع‌تر با خطر کمتر ایجاد چسبندگی (بافت اسکار) را فراهم می‌کند. اکثر بیماران در همان روزی که عمل انجام می شود به خانه می روند و 3-4 روز بعد به سر کار باز می گردند.

روش انجام لاپراسکوپی

در حین لاپاراسکوپی، یک برش کوچک در شکم ایجاد می شود. اگر از ابزارهای دیگر در طول جراحی استفاده شود، ممکن است بیش از یک برش ایجاد شود. یک سوزن توخالی از طریق برش اول وارد می شود و گاز (دی اکسید کربن یا اکسید نیتروژن) به آرامی از طریق سوزن وارد می شود تا شکم باد کند. این گاز دیواره شکم را از اندام های داخل جدا می کند تا پزشک شما بتواند به وضوح ببیند. سپس یک لوله نازک و روشن (لاپاراسکوپ) از طریق برش قرار می گیرد تا اندام ها را ببیند. از ابزارهای دیگر می توان برای نمونه برداری از بافت، رفع آسیب یا تخلیه کیست استفاده کرد. پس از جراحی، تمام ابزارها برداشته شده و گاز خارج می شود. برش ها با بخیه بسته می شوند و با باند پوشانده می شوند. جای زخم بسیار کوچک خواهد بود و به مرور زمان محو خواهد شد

لاپاراسکوپی بسته به کاری که انجام می شود 30 تا 90 دقیقه طول می کشد، اما اگر بیماری (مانند آندومتریوز) پیدا شود و درمان شود، ممکن است بیشتر طول بکشد. پس از انجام لاپاراسکوپی به مدت 2 تا 4 ساعت به اتاق ریکاوری می روید. معمولاً می توانید فعالیت های عادی خود را روز بعد انجام دهید، اما حدود یک هفته هیچ فعالیت سنگین یا ورزش انجام ندهید.

هیستروسکوپی به هیچ وجه از جراحی استفاده نمی کند