کیفیت تخمک در موفقیت IVF تفاوت را ایجاد می کند

در مورد تخمک ها هم کیفیت و هم کمیت مهم است، اما کلینیک ها کیفیت تخمک را چگونه ارزیابی می کند؟ تعیین تعداد تخمک حاصل از بازیابی تخمک می تواند آسان باشد، اما تعیین کیفیت آنها کمی کار بیشتری می طلبد.

جنین شناسان در آزمایشگاه IVF کار می کنند تا مطمئن شوند که درمان های انجماد تخمک و باروری  به روش IVF موفقیت آمیز هستند. درجه بندی کیفیت تخمک یکی از راه هایی است که این متخصصان متعهد این امر را انجام می دهند.

جنین شناسان چگونه کیفیت تخمک را تعیین می کنند؟

در طول روش بازیابی تخمک در کلینیک باروری، جنین شناسان تخمک ها را در زیر استریوسکوپ پیدا کرده و آنها را برای کشت و تلقیح آماده می کنند. ابتدا سلول های کومولوس را که اطراف تخم ها را احاطه کرده اند، از بین می برند. آنها با حفظ دما و pH مناسب، تخم ها را در بهترین محیط برای رشد مداوم خود قرار می دهند. زمانی که تیم بتواند نگاهی واضح به تخم‌ها داشته باشد، می‌تواند شروع به درجه‌بندی آنها و تعیین مرحله رشد آنها کند.

برای ارزیابی کیفیت تخمک، جنین شناسان با بررسی بلوغ هر تخمک شروع می کنند. سه مرحله مختلف در زمان بازیابی تخمک وجود دارد.

• متافاز 2 (M2). این تخمک ، بالغ و آماده برای لقاح یا انجماد است. این بهترین درجه بلوغی است که یک تخمک می تواند دریافت کند. اکثر تخمک های جمع آوری شده در طول بازیابی باید در این دسته باشند.
• متافاز 1 (M1). این تخمک هنوز بالغ نشده است. گاهی اوقات، تخم‌های M1 پس از چند ساعت در کشت بالغ می‌شوند، اما ممکن است به کیفیت تخم‌هایی که قبلا بالغ شده‌اند نباشند.
• وزیکول جمینال (GV). این یک تخمک نابالغ است. جنین شناسان این تخمک را در یک چرخه IVF منجمد یا بارور نمی کند.

کلینیک ها ترجیح می دهد فقط تخمک های M2 را منجمد یا بارور کند. برای اطمینان از سالم بودن تخمک ها و احتمال لقاح، جنین شناسان بلوغ و کیفیت هر تخمک را درست قبل از لقاح در آزمایشگاه IVF دوباره ارزیابی می کنند. در طول فرآیند لقاح هر تخمک با تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI)، جنین شناسان هنگام مشاهده ویژگی ها یا عناصر غیرعادی در تخمک، یادداشت های خاصی را ثبت می کنند

ICSI چگونه کار می کند؟

تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم به عنوان بخشی از چرخه لقاح آزمایشگاهی (IVF) انجام می شود. لقاح آزمایشگاهی پس از مراحل تحریک تخمدان و بازیابی تخمک انجام می شود. در طول یک چرخه سنتی IVF، یک جنین شناس هر تخمک را با اسپرم در یک ظرف پتری ترکیب می کند. هدف این است که اجازه دهیم اسپرم به سمت تخمک شنا کند و به پوسته آن نفوذ کند تا لقاح حاصل شود. برای انجام لقاح با استفاده از ICSI، جنین شناسان مراحل زیر را انجام خواهند داد.:

• یک جنین شناس از یک سوزن کوچک (میکروپیپت) برای تزریق یک اسپرم به مرکز تخمک استفاده می کند.
• او اجازه می دهد تا تخم های بارور شده (جنین) برای چند روز در آزمایشگاه رشد کنند قبل از اینکه آنها را منجمد کند یا آنها را به رحم منتقل کند.
• این درمان بسیار موثر است، و در نتیجه 50٪ تا 80٪ از تمام تخمک ها بارور می شوند. 

چه نوع بیمارانی می توانند از تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم بهره مند شوند؟

ICSI به عنوان درمانی برای ناباروری شدید مردان شناخته شده است. برخی از نمونه ها شامل تعداد کم اسپرم، مورفولوژی ضعیف اسپرم (شکل) و تحرک ضعیف اسپرم (حرکت) است. همچنین اگر اسپرم در اتصال و نفوذ به تخمک مشکل داشته باشد، می تواند کمک کند.

پزشکان همچنین ممکن است تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم را تجویز کند اگر مردی دچار انسداد شود که مانع از انزال اسپرم شود. در این صورت دستور بیوپسی بیضه می دهند و برای ICSI از اسپرم بیضه استفاده می کنند.

بیماران همچنین ممکن است این درمان باروری را در شرایط زیر انتخاب کنند.

• ناباروری بدون دلیل
• شکست قبلی IVF یا سقط مکرر
• استفاده از آزمایش ژنتیکی قبل از لانه گزینی (PGT) برای جلوگیری از آلودگی سایر اسپرم ها