جراحی های زنان نقش مهمی در رسیدگی به شرایط مختلف پزشکی و بهبود سلامت زنان دارند.

این روش‌های جراحی برای درمان مسائل خاص زنان، کاهش علائم، بازگرداندن عملکرد تولید مثل و افزایش رفاه کلی زنان طراحی شده‌اند. از هیسترکتومی گرفته تا روش های کم تهاجمی، هر جراحی هدف منحصر به فردی را در هدف قرار دادن جنبه های مختلف سلامت باروری زنان انجام می دهد.

در این مقاله انواع جراحی های زنان و مزایای بالقوه آنها را بررسی خواهیم کرد. از روش‌های اصلی مانند هیسترکتومی و اوفورکتومی گرفته تا تکنیک‌های کمتر تهاجمی مانند جراحی لاپاروسکوپی و ابلیشن آندومتر، ما به طیف متنوعی از جراحی‌های زنان موجود و چگونگی بهبود سلامت زنان خواهیم پرداخت. تشخیص این نکته ضروری است که هر گزینه جراحی ملاحظات خاص خود را دارد و شرایط فردی باید قبل از اقدام به دقت ارزیابی شود.

انواع جراحی های زنان و فواید بالقوه آنها:

هیسترکتومی:
هیسترکتومی برداشتن رحم با جراحی است. این می تواند به دلایل مختلفی مانند درمان فیبروم رحم، اندومتریوز، افتادگی اندام لگن یا انواع خاصی از سرطان انجام شود. هیسترکتومی می تواند با رفع علائمی مانند خونریزی شدید قاعدگی، درد مزمن لگن، و کاهش خطر برخی بیماری های زنانه، سلامت زنان را بهبود بخشد.

میومکتومی:
میومکتومی شامل برداشتن فیبروم رحم با حفظ رحم است. این برای رفع علائم ناشی از فیبروم ها، مانند خونریزی شدید قاعدگی، درد لگن، یا مشکلات باروری انجام می شود. با برداشتن فیبروم ها، میومکتومی می تواند علائم را کاهش داده و سلامت باروری زنان را بهبود بخشد.

اوفورکتومی:
اوفورکتومی برداشتن یک یا هر دو تخمدان با جراحی است. ممکن است برای درمان کیست تخمدان، اندومتریوز، سرطان تخمدان یا کاهش خطر برخی بیماری‌های ارثی انجام شود. بسته به شرایط، اوفورکتومی می تواند به کاهش درد، جلوگیری از رشد تومورهای تخمدان یا کاهش خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان کمک کند.

بستن لوله های رحمی:
بستن لوله‌های فالوپ که به آن «بستن لوله‌ها» نیز گفته می‌شود، روشی است که برای جلوگیری از بارداری، لوله‌های فالوپ را به‌طور دائم مسدود می‌کنند. این یک نوع پیشگیری دائمی از بارداری در نظر گرفته می شود و به زنان یک روش قابل اعتماد برای تنظیم خانواده و کنترل باروری ارائه می دهد.

جراحی لاپاروسکوپی:
جراحی لاپاراسکوپی که به عنوان جراحی کم تهاجمی نیز شناخته می‌شود، شامل استفاده از برش‌های کوچک و ابزارهای تخصصی برای انجام عمل‌های مختلف زنان است. می توان از آن برای اهداف تشخیصی و همچنین برای درمان بیماری هایی مانند آندومتریوز، کیست تخمدان، حاملگی خارج از رحم و افتادگی اندام لگن استفاده کرد. در مقایسه با جراحی‌های باز سنتی، روش‌های لاپاراسکوپی معمولاً منجر به زخم کمتر، کاهش درد پس از عمل و زمان بهبودی سریع‌تر می‌شوند.

جراحی افتادگی اندام لگن:

افتادگی اندام لگن زمانی اتفاق می افتد که یک یا چند اندام لگنی مانند مثانه، رحم یا رکتوم به داخل کانال واژن فرو رفته و یا برآمده می شوند. گزینه‌های درمان جراحی برای افتادگی اندام لگن شامل روش‌هایی مانند ترمیم واژینال، کولپورافی (ترمیم جراحی دیواره واژن). این جراحی ها می تواند به کاهش ناراحتی، بی اختیاری ادرار و بهبود کیفیت زندگی زنان مبتلا به افتادگی اندام لگن کمک کند.

ابلیشن آندومتر:
ابلیشن آندومتر روشی است که پوشش داخلی رحم (اندومتر) را برداشته یا از بین می‌برد. این معمولا برای درمان خونریزی بیش از حد یا طولانی مدت قاعدگی انجام می شود. با کاهش یا حذف جریان قاعدگی، فرسایش آندومتر می تواند کیفیت زندگی زنان را به طور قابل توجهی بهبود بخشد، کم خونی و نیاز به روش های تهاجمی تر مانند هیسترکتومی را کاهش دهد.

کرایوسرجری دهانه رحم:

سلول‌های غیرطبیعی دهانه رحم گاهی در طی آزمایش پاپ اسمیر معمولی (غربالگری سرطان دهانه رحم) کشف می‌شوند. سلول‌های غیرطبیعی همیشه نشان‌دهنده سرطان نیستند، اما پزشک شما احتمالاً می‌خواهد آزمایش‌ها  بعدی را انجام دهد.

یکی از روش هایی که آنها ممکن است توصیه کنند، کرایوسرجری دهانه رحم است که کرایوتراپی نیز نامیده می شود. این روش یک درمان زنان و زایمان بسیار موثر است که بخشی از دهانه رحم را منجمد می کند.

دهانه رحم چیست؟
دهانه رحم پایین ترین قسمت رحم است (که به آن “گردن” گفته می شود) که به داخل واژن باز می شود.

سلول‌های غیرطبیعی دهانه رحم که تغییراتی نشان می‌دهند که می‌تواند منجر به سرطان شود، سلول‌های پیش سرطانی نامیده می‌شوند. کرایوسرجری این سلول ها را از بین می برد تا از تبدیل شدن آنها به سرطان جلوگیری کند. یک متخصص زنان ممکن است از واژه دیسپلازی دهانه رحم برای توصیف این وضعیت استفاده کند.

کولپوسکوپی:
کولپوسکوپی یک ابزار تشخیصی غیرجراحی است که برای بررسی دقیق‌تر دهانه رحم، واژن و فرج استفاده می‌شود. گاهی اوقات زمانی استفاده می شود که فرد یک پاپ اسمیر غیرطبیعی داشته باشد.

در طول این روش،پزشک از کولپوسکوپ، که یک ابزار بزرگنمایی است استفاده می کند. اگر در طول این روش ناحیه ای نگران کننده ظاهر شود، ممکن است نمونه برداری کرده و برای آزمایش به آزمایشگاه بفرستند.

اتساع و کورتاژ (D&C):
اتساع و کورتاژ (D&C) یکی از رایج‌ترین روش‌های جراحی های زنان است. در طی این روش،  پزشک بخشی از پوشش رحم را با یک دستگاه ساکشن یا کورت تیز (ابزار جراحی که برای خراش دادن استفاده می‌شود) برمی‌دارد.

این روش می تواند شرایط رحم را تشخیص دهد، از جمله:

سرطان رحم

• پولیپ رحم (رشد بیش از حد بافت در پوشش رحم)
• هیپرپلازی آندومتر ( ضخیم شدن (یا رشد بیش از حد) آندومتر) 
• علاوه بر این، D&Cها معمولاً برای روش‌های سقط جنین، بارداری مولار و جفت باقی‌مانده (زمانی که جفت بعد از زایمان بیرون نمی‌آید) استفاده می‌شود.

توجه به این نکته ضروری است که هر جراحی خطرات، مزایا و ملاحظات خاص خود را دارد. مناسب بودن یک روش جراحی خاص به وضعیت پزشکی، سلامت کلی و تشخیص پزشک بستگی دارد.