به طور کلی روش های کمک باروری، مانند تکنیک کمک باروری خراش اندومتر شامل درمان هایی حاصل از انجام لقاح تخمک و اسپرم و سپس رشد رویان در محیط آزمایشگاهی و خارج از بدن بیمار هستند. این روش ها معمولا به همراه مصرف داروها و مکمل های باروری انجام می گیرد تا شانس موفقیت بارداری افزایش یابد. پزشک با بررسی های متعدد از شرایط زن و مرد از تکنیک های کمک باروری مناسب استفاده می کند . در صورتی که تکنیک انتخاب شده بعد از چند دوره درمان موفقیت آمیز نبود ، پزشک تکنیک های دیگر را امتحان می کند.

تکنیک کمک باروری خراش اندومتر یکی از روش های افزایش شانس موفقیت در IVF است. در روش IVF ، پس از مرحله انتقال جنین، جنین باید خود را به داخل آندومتر (پوشش دیواره داخلی رحم) بچسباند و برای وقوع بارداری، لانه‌گزینی کند. حدود ۷۰ الی ۸۵٪ جنین‌های منتقل شده، موفق به لانه گزینی نمی‌شوند. اخیراً مراکز ناباروری، استفاده از روش خراش اندومتر را برای افزایش شانس موفقیت در IVF انجام می دهند. انجام این روش مشابه نمونه گیری تست پاپ اسمير بوده و بسیار ساده می باشد. خراش آندومتر ، شامل يك خراش سريع و سطحی در دیواره رحم با ابزاری مخصوص ( پایپل ) در يك زمان مشخص از سیکل قاعدگی (روز ۲۱ سیکل) و قبل از شروع درمان های دارویی IVF یا دورۀ انتقال جنین فریز شده است.

در واقع خراش آندومتر، واکنش التهابی را در قسمت داخلی رحم ایجاد می کند و در نتیجه گلبول های سفید، فاکتورهای رشد و مواد شیمیایی خاصی و سیتوکین‌ها برای کمک به ترمیم خراش آزاد می شوند. فاکتورهای رشد و سیتوکین‌ها در لانه‌گزینی و رشد رویان و جفت نقش مؤثری دارد. باید دانست که احتمال موفقیت در باروری زنانی که یک ماه پیش از دورۀ IVF خود، این تست ۱۵ دقیقه‌ای خراش آندومتر را انجام می‌دهند دو برابر زنان دیگر است. بیشترین کاربرد خراش آندومتر در مورد زنانی است که با وجود کیفیت خوب تخمک‌ها، یک یا چند دورۀ ناموفق IVF داشته‌اند.

خراش آندومتر برای بیمارانی که سن آنها بالاست و به دلیل غیرطبیعی بودن رویان از نظر ژنتیکی یا کیفیت پایین رویان در دوره‌های قبلی IVF خود موفق نبوده‌اند، ممکن است موفقیت‌آمیز نباشد. در این موارد توصیه می‌شود پیش از انجام خراش آندومتر، آزمایش ژنتیک پیش از لانه‌گزینی جنین انجام شود تا متخصص از کیفیت و سلامت ژنتیکی رویان مطمئن شود. با مشاورۀ پزشک خود می‌توانید از این موضوع که خراش آندومتر گزینۀ خوبی برای شماست یا خیر آگاه شوید.

برای انجام خراش آندومتر نیازی به بیهوشی یا بی حسی نیست ، البته ممکن است پزشک دو ساعت قبل از انجام خراش برای جلوگیری از ایجاد احساس نامطلوب در بیمار ، قرص مسکن تجویز کند.

نحوه خراش آندومتر بدین صورت است که پزشک ابتدا جهت دسترسی به داخل رحم ، با استفاده از اسپکلوم دهانه واژن را آماده می کند ، سپس با وارد کردن ابزار مخصوص ( پایپل) به آرامی سطح دیواره رحم را خراش می دهد. لازم به ذکر است که بعد از انجام خراش ممکن است بیمار کمی احساس گرفتگی در ناحیه شکم و خونریزی خفیفی داشته باشد.

به طور کلی بیمارانی که شرایط زیر را دارند از روش خراش آندومتر برای افزایش شانس بارداری استفاده می کنند :

• خانم هایی که سابقه IVF ناموفق دارند .
• بیمارانی که ضخامت دیواره رحم مناسبی ندارند.
• در خانم هایی که با وجود مناسب بودن کیفیت تخمک ، لانه گزینی صورت نگرفته است.
• در بیمارانی که درمان ناباروری از طریق مصرف داروها برای آنها بی تاثیر باشد.

از جمله مراقبت های بعد از انجام خراش آندومتر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• خودداری از رابطه جنسی طی دوره قاعدگی و انجام تست
• مصرف داروهای آنتی بیوتیک تجویز شده بعد از انجام آزمایش
• استراحت تا یک روز پس از انجام آزمایش