ناباروری مردان چیست؟

ناباروری مردانه هر مشکلی برای سلامتی مرد است که احتمال باردار شدن همسرش را کاهش می دهد.

حدود 13 زوج از 100 زوج نمی توانند با رابطه جنسی محافظت نشده باردار شوند. دلایل زیادی برای ناباروری در مردان و زنان وجود دارد. در بیش از یک سوم موارد ناباروری، مشکل از مرد است. این اغلب به دلیل مشکلات تولید یا ارسال اسپرم است.

در شرایط عادی چه اتفاقی می افتد؟
بدن مرد سلول هایی به نام اسپرم می سازد و در طول رابطه جنسی، انزال معمولاً اسپرم را به بدن زن می رساند.

دستگاه تناسلی مرد اسپرم راساخته ، ذخیره و حمل می کند. مواد شیمیایی در بدن شما به نام هورمون ها این را کنترل می کنند. اسپرم و هورمون جنسی مردانه (تستوسترون) در 2 بیضه ساخته می شوند. بیضه ها در کیسه بیضه، کیسه ای از پوست در زیر آلت تناسلی قرار دارند. هنگامی که اسپرم ها از بیضه ها خارج می شوند، به داخل لوله ای در پشت هر بیضه می روند. این لوله اپیدیدیم نام دارد.

درست قبل از انزال، اسپرم از اپیدیدیم به مجموعه دیگری از لوله ها می رود. این لوله ها مجرای دفران نامیده می شوند. هر مجرای دفران از اپیدیدیم به پشت مثانه شما در لگن منتهی می شود. در آنجا هر مجرای انزال از کیسه منی به مجرای انزال می پیوندد. هنگامی که شما انزال می کنید، اسپرم با مایع پروستات مخلوط می شود. این مایع منی را تشکیل می دهد. سپس منی از طریق مجرای ادرار و از آلت تناسلی خارج می شود.

باروری مردان بستگی به این دارد که بدن شما اسپرم طبیعی بسازد و آنها را انتقال دهد. اسپرم وارد واژن زن می شود و از طریق دهانه رحم به داخل رحم او و  به لوله های فالوپ می رود. در آنجا، اگر یک اسپرم و تخمک به هم برسند، لقاح اتفاق می افتد.

این سیستم تنها زمانی کار می کند که ژن ها، سطح هورمون ها و شرایط محیطی مناسب باشند.

علل ناباروری مردان :

ساختن اسپرم بالغ و سالم که بتواند حرکت کند به چیزهای زیادی بستگی دارد.

 اینها دلایل اصلی ناباروری مردان است:

• اختلالات اسپرم
• واریکوسل
• انزال رتروگراد
• ناباروری ایمونونولوژیک
• انسداد مجاری 
• هورمون ها
•  تداخل دارویی

اختلالات اسپرم

شایع ترین مشکلات مربوط به ساخت و رشد اسپرم است. اسپرم ممکن است:

• به طور کامل رشد نمی کند
• شکل عجیبی داشته باشد
• به درستی حرکت نکند
• در تعداد بسیار کم ساخته شود (الیگواسپرمی)
• اصلا ساخته نمی شود (آزواسپرمی)

مشکلات اسپرم می تواند از بدو تولد باشد و یا انتخاب سبک زندگی می تواند تعداد اسپرم را کاهش دهد. سیگار کشیدن، نوشیدن الکل و مصرف برخی داروها می تواند تعداد اسپرم را کاهش دهد.

سایر علل تعداد کم اسپرم عبارتند از:

• بیماری طولانی مدت (مانند نارسایی کلیه)،
• عفونت های دوران کودکی (مانند اوریون) و
• مشکلات کروموزومی یا هورمونی (مانند تستوسترون پایین).

آسیب به دستگاه تناسلی می تواند باعث کاهش یا عدم وجود اسپرم شود. از هر 10 مردی که دچار کمبود کامل اسپرم (آزواسپرمی) هستند، حدود 4 نفر در لوله‌هایی که اسپرم از آن عبور می‌کند، دچار انسداد (انسداد) می‌شوند. نقص مادرزادی یا مشکلی مانند عفونت می تواند باعث انسداد شود.

تشخیص ناباروری مردان 

تشخیص علل ناباروری مردان می تواند دشوار باشد. مشکلات اغلب مربوط به تولید یا انتقال اسپرم است. تشخیص با شرح حال کامل و معاینه فیزیکی شروع می شود. پزشک شما ممکن است بخواهد آزمایش خون و آزمایش مایع منی را نیز انجام دهد.

تاریخچه و معاینه فیزیکی

پزشک شما سوابق سلامتی و جراحی شما را خواهد گرفت و می خواهد در مورد هر چیزی که ممکن است باروری شما را کاهش دهد بداند. اینها ممکن است شامل نقص در سیستم تولید مثل، سطوح پایین هورمون، بیماری یا حوادث باشد.

پزشک در مورد بیماری‌های دوران کودکی، مشکلات فعلی سلامتی یا داروهایی که ممکن است به تولید اسپرم آسیب برساند، سؤال می‌کند. مواردی مانند اوریون، دیابت و استروئیدها ممکن است بر باروری تأثیر بگذارند. پزشک همچنین در مورد استفاده شما از الکل، تنباکو، ماری جوانا و سایر داروهای تفریحی سوال خواهد کرد. او از شما می پرسد که آیا در معرض تشعشعات، فلزات سنگین یا آفت کش ها قرار گرفته اید یا خیر. فلزات سنگین مانند جیوه، آرسنیک سرب هستند و همه اینها می تواند بر باروری تأثیر بگذارد.

پزشک باید بداند که بدن شما در طول رابطه جنسی چگونه کار می کند به عنوان مثال،پزشک ممکن است از شما بپرسد که آیا با نعوظ مشکل داشته اید یا خیر.

معاینه فیزیکی مشکلات آلت تناسلی، اپیدیدیم، مجرای دفران و بیضه ها را بررسی می کند. پزشک شما به دنبال واریکوسل خواهد بود. آنها را می توان به راحتی با یک معاینه فیزیکی پیدا کرد.

تجزیه و تحلیل مایع منی

آنالیز مایع منی یک آزمایش معمول آزمایشگاهی است. که به نشان دادن سطح تولید اسپرم و عملکرد خوب اسپرم کمک می کند (به عنوان مثال تحرک اسپرم اندازه گیری می شود). اگر تعداد اسپرم غیر طبیعی باشد، اغلب این آزمایش حداقل دو بار انجام می شود. منی با خودارضایی شما در یک فنجان استریل جمع آوری می شود. نمونه منی مورد مطالعه قرار می گیرد. می توان آن را برای مواردی که به بارداری کمک می کند یا به لقاح آسیب می رساند بررسی کرد.

پزشک شما حجم، تعداد، غلظت، حرکت (“تحرک”) و ساختار اسپرم شما را مطالعه می کند. نتایج آزمایشات آنالیز مایع منی در مورد توانایی شما برای باردار شدن (شروع بارداری) می گوید.

حتی اگر در آزمایش مایع منی تعداد اسپرم کم یا عدم وجود اسپرم را نشان دهد، ممکن است به این معنی نباشد که شما برای همیشه نابارور هستید.و فقط نشان می دهد که مشکلی در رشد یا انتقال اسپرم وجود دارد.و به آزمایش بیشتری نیاز است. حتی اگر هیچ اسپرمی در تجزیه و تحلیل مایع منی دیده نشود، ممکن است درمان انجام شود.

سونوگرافی ترانس رکتال
پزشک ممکن است سونوگرافی ترانس رکتال را تجویز کند. اولتراسوند از امواج صوتی استفاده می کند که از اندام تابیده می شود تا تصویری از اندام دریافت کند. یک پروب در رکتوم قرار می گیرد. امواج صوتی را به مجاری انزالی مجاور می تاباند .پزشک می‌تواند ببیند که آیا ساختارهایی مانند مجرای انزال یا وزیکول‌های منی بد شکل گرفته یا مسدود شده‌اند.

بیوپسی بیضه
اگر آزمایش مایع منی تعداد بسیار کم اسپرم یا عدم وجود اسپرم را نشان دهد، ممکن است نیاز به بیوپسی بیضه داشته باشید. این آزمایش را می توان با بیهوشی عمومی یا موضعی انجام داد. یک برش کوچک در کیسه بیضه ایجاد می شود. همچنین می توان آن را در کلینیک با استفاده از یک سوزن از طریق پوست بی حس شده کیسه بیضه انجام داد. در هر صورت، یک قطعه کوچک از بافت هر بیضه برداشته می شود و زیر میکروسکوپ بررسی می شود. بیوپسی 2 هدف را انجام می دهد. این به یافتن علت ناباروری کمک می کند و می تواند اسپرم را برای استفاده در تولید مثل کمکی جمع آوری کند (مانند لقاح آزمایشگاهی، IVF).

آزمایش هورمونی
پزشک ممکن است هورمون های شما را برای این که بداند بیضه های شما چقدر خوب اسپرم می سازند بررسی  میکند. به عنوان مثال، هورمون محرک فولیکول (FSH) هورمون هیپوفیز است که به بیضه ها دستور می دهد تا اسپرم بسازند. سطوح بالا ممکن است به این معنی باشد که غده هیپوفیز شما تلاش می کند تا بیضه ها را برای تولید اسپرم وادار کند، اما این کار را نمی کند.

درمان ناباروری مردان

درمان بستگی به این دارد که چه چیزی باعث ناباروری شده است. بسیاری از مشکلات را می توان با دارو یا جراحی برطرف کرد. این امر به بارداری از طریق رابطه جنسی طبیعی اجازه می دهد. درمان های زیر به 3 دسته تقسیم می شوند:

• درمان غیر جراحی ناباروری مردانه
• درمان جراحی ناباروری مردانه
• درمان علل ناشناخته ناباروری مردان

بسیاری از مشکلات باروری مردان را می توان بدون جراحی درمان کرد.

انزال (انزال خشک):

انزال خشک زمانی است که هیچ مایع منی با اوج جنسی مرد ترشح نمی شود. این شایع نیست، اما می تواند ناشی از:

• آسیب نخاعی
• جراحی قبلی
• دیابت
• ناهنجاری های موجود در بدو تولد
• سایر مشکلات روانی، عاطفی یا ناشناخته

برای درمان این عارضه اغلب ابتدا از داروها استفاده می شود.

تکنیک های کمک باروری مانند لقاح آزمایشگاهی (IVF) و تزریق اسپرم داخل سیتوپلاسمی (ICSI) برای مردان مبتلا به انزال بسیار ارزشمند است، زیرا ممکن است اسپرم در مردان با اختلال در اسپرم (سلول ها) و انتقال مایع منی به خارج از بدن ضعیف باشد. مشکل اساسی در انزال

عفونت دستگاه تناسلی

عفونت دستگاه تناسلی به ندرت با ناباروری مرتبط است. و تنها در حدود 2 نفر از 100 مرد مبتلا به مشکلات باروری یافت می شود. در این موارد، مشکل اغلب از طریق آزمایش مایع منی تشخیص داده می شود. در آزمایش، گلبول های سفید خون یافت می شود. گلبول های سفید بیش از حد “گونه های فعال اکسیژن” (ROS) تولید می کنند. این می تواند به اسپرم آسیب برساند و شانس اسپرم برای بارور کردن تخمک را کاهش دهد. به عنوان مثال، عفونت شدید اپیدیدیم و بیضه ها ممکن است باعث کوچک شدن بیضه و انسداد مجرای اپیدیدیم شود. لزومی ندارد که عفونت ناگهانی باشد تا مشکل ایجاد کند.

آنتی بیوتیک ها اغلب برای عفونت های کامل تجویز می شوند. اما آنها برای التهابات کمتر استفاده نمی شوند. برخی از آنتی بیوتیک ها گاهی اوقات می توانند به تولید یا عملکرد اسپرم آسیب برسانند. اغلب به جای آن از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (مانند ایبوپروفن) استفاده می شود.

التهاب ناشی از عللی غیر از عفونت نیز می تواند بر باروری تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، پروستاتیت مزمن، در موارد نادر، می تواند مجاری انزالی را نیز مسدود کند.

هایپرپرولاکتینمی

هایپرپرولاکتینمی زمانی است که غده هیپوفیز بیش از حد هورمون پرولاکتین تولید می کند. عاملی برای ناباروری و اختلال نعوظ است. درمان بستگی به این دارد که چه چیزی باعث افزایش می شود. در صورت وجود، ممکن است برای درمان تومورهای هیپوفیز از داروها استفاده شود.

هیپوگنادوتروپیک

هیپوگنادیسم هیپوگنادوتروپیک زمانی است که بیضه ها به دلیل تحریک ضعیف توسط هورمون های هیپوفیز، اسپرم نمی سازند. این به دلیل مشکل در هیپوفیز یا هیپوتالاموس است و علت درصد کمی از ناباروری مردان است. این می تواند از بدو تولد وجود داشته باشد، معمولاً زمانی آشکار می شود که مرد جوان قرار است بلوغ را طی کند (“مادرزادی”). یا می تواند بعداً نشان داده شود (“اکتسابی”).

شکل مادرزادی که به عنوان سندرم کالمن نیز شناخته می شود، به دلیل مقادیر کمتر هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) ایجاد می شود. GnRH هورمونی است که توسط هیپوتالاموس ساخته می شود. شکل اکتسابی می تواند توسط سایر مسائل بهداشتی مانند:

• تومورهای هیپوفیز
• ضربه به سر
• استفاده از استروئید آنابولیک

اگر به هیپوگنادیسم هیپوگنادوتروپیک مشکوک باشید، ممکن است پزشک از شما بخواهد که MRI انجام دهید. که تصویری از غده هیپوفیز شما را نشان می دهد. همچنین برای بررسی سطح پرولاکتین آزمایش خون خواهید داشت. MRI و آزمایش خون با هم می توانند تومورهای هیپوفیز را ارزیابی کنند. اگر سطوح بالایی از پرولاکتین وجود داشته باشد اما توموری در غده هیپوفیز وجود نداشته باشد، ممکن است پزشک سعی کند ابتدا پرولاکتین شما را کاهش دهد. درمان جایگزین گنادوتروپین گام بعدی خواهد بود. در طول درمان، سطح تستوسترون خون و مایع منی بررسی می شود.

شرایط ژنتیکی

برخی از مردان با یک بیماری ژنتیکی به دنیا می آیند که ممکن است جدید باشد ( و در سایر اعضای خانواده وجود نداشته) یا ارثی (از مادر و/یا پدر منتقل شده است) که ابتدا در بیمار مبتلا ظاهر می شود. علل شناخته شده ناهنجاری های ژنتیکی معمولاً در مردان بدون اسپرم در انزال (آزواسپرمی) شناسایی می شود، شرایط ژنتیکی همچنین می‌تواند بر رشد مجرای مردانه که اسپرم را حمل می‌کند، تأثیر بگذارد و در نتیجه لوله‌هایی که قرار است اسپرم را حمل کنند، تشکیل نمی‌شوند.

انزال رتروگراد

انزال رتروگراد، برگشت مایع منی به جای خروج از آلت تناسلی، دلایل زیادی دارد. می تواند ناشی از:

• جراحی های پروستات یا مثانه
• دیابت
• آسیب نخاعی
• داروهای ضد افسردگی
• داروهای ضد فشار خون خاص
• داروهای مورد استفاده برای درمان بزرگی پروستات (BPH)

انزال رتروگراد با بررسی ادرار برای اسپرم پیدا می شود. این کار درست بعد از انزال زیر میکروسکوپ انجام می شود. برای اصلاح انزال رتروگراد می توان از داروها استفاده کرد.

اغلب ابتدا با داروها درمان می شود. اگر داروها جواب ندادند و به تکنیک های کمک باروری (ARTs) نیاز دارید، ممکن است پزشک  پس از انزال اسپرم را از مثانه جمع آوری کند.

درمان جراحی ناباروری مردانه

درمان های واریکوسل

واریکوسل را می توان با یک جراحی کوچک سرپایی به نام واریکوسلکتومی برطرف کرد. رفع این وریدهای متورم به حرکت، تعداد و ساختار اسپرم کمک می کند.

درمان آزواسپرمی

اگر منی شما به دلیل انسداد، فاقد اسپرم (آزواسپرمی) باشد، گزینه های جراحی زیادی وجود دارد.

حتی مردانی که تولید اسپرم کم دارند به دلیل عدم وجود اسپرم در انزال می توانند با جراحی برای یافتن اسپرم همراه با کمک باروری درمان شوند، زیرا قبل از زنده ماندن اسپرم باید چندین میلیون اسپرم در بیضه ها ساخته شود تا به منی تبدیل شود. .

وازواوستومی میکروسرژیک

وازواستومی برای خنثی کردن وازکتومی استفاده می شود. از میکروسرجری برای اتصال 2 قسمت بریده شده مجرای دفران در هر بیضه استفاده می کند. 

درمان علل ناشناخته ناباروری مردان

گاهی اوقات تشخیص علت ناباروری مردان سخت است. این ناباروری مردانه “ایدیوپاتیک” نامیده می شود. پزشک شما ممکن است از تجربه استفاده کند تا بفهمد چه چیزی موثر است. به این نوع درمان «درمان تجربی» می گویند. از آنجایی که مشکلات ناباروری اغلب به دلیل هورمون ها هستند، درمان تجربی ممکن است سطوح هورمونی را متعادل کند. تشخیص اینکه درمان های تجربی چقدر خوب عمل می کنند آسان نیست. هر مورد متفاوت است.

تکنیک های کمک باروری

اگر درمان ناباروری با شکست مواجه شد یا در دسترس نبود، راه هایی برای باردار شدن بدون رابطه جنسی وجود دارد. این روش ها را تکنیک های کمک باروری (ARTs) می نامند. بر اساس نوع خاص ناباروری و علت، پزشک شما ممکن است موارد زیر را پیشنهاد دهد:

تلقیح داخل رحمی (IUI): در IUI، پزشک اسپرم را از طریق یک کتتر در رحم همسر زن وارد می کند . IUI اغلب برای کاهش تعداد اسپرم و مشکلات حرکتی، انزال رتروگراد و سایر علل ناباروری مفید است.

لقاح آزمایشگاهی (IVF):

IVF زمانی است که تخمک یک شریک یا اهدا کننده زن با اسپرم در آزمایشگاه لقاح داده می شود. برای IVF، تخمدان ها باید تحریک شوند تا چندین تخمک (تخمک) تولید کنند. این اغلب با داروهایی که به صورت تزریق روزانه تجویز می شوند انجام می شود. این اجازه می دهد تا بسیاری از تخم های بالغ بازیابی شوند. پس از 3 تا 5 روز رشد، تخمک بارور شده (جنین) دوباره به رحم منتقل می شود. IVF می‌تواند برای درمان بسیاری از بیماری‌های هورمونی در زنان، برای زنان مبتلا به لوله‌های مسدود شده یا ناباروری ایدیوپاتیک (جایی که هیچ دلیلی وجود ندارد که مشکل باروری را توضیح دهد) مورد استفاده قرار گیرد. اما در مواردی که مرد مبتلا به الیگواسپرمی بسیار شدید و غیرقابل درمان (تعداد کم اسپرم) است، بیشتر و بیشتر استفاده می شود.

تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI):

 ICSI یکی از انواع IVF است. درمان ناباروری شدید مردان را متحول کرده است. به زوج هایی که فکر می کنند نابارور هستند اجازه می دهد باردار شوند. یک اسپرم با یک سوزن کوچک به تخمک تزریق می شود. هنگامی که تخمک بارور شد، در رحم شریک زن قرار می گیرد. اگر کیفیت مایع منی شما بسیار ضعیف باشد، ممکن است پزشک از ICSI استفاده کند. همچنین در صورت عدم وجود اسپرم در مایع منی ناشی از بلوک یا نارسایی بیضه استفاده می شود که قابل رفع نیست. همچنین برای این روش ممکن است اسپرم از بیضه ها یا اپیدیدیم گرفته شود.

سوالات متداول:

چه مشکلات سلامتی می تواند باعث ناباروری مردان شود؟

بسیاری از مشکلات سلامتی – از بیماری کلیه گرفته تا سرطان بیضه – می تواند منجر به ناباروری مردان شود. مشکلات سلامتی «کل بدن» و اختلالات متابولیک و تب ها و عفونت های معمولی می تواند به رشد اسپرم آسیب برساند. بیماری هایی که از طریق رابطه جنسی منتقل می شوند می توانند منجر به ایجاد انسداد و زخم در دستگاه تناسلی شوند.

آیا دود سیگار می تواند بر اسپرم تأثیر بگذارد؟

بله. تحقیقات نشان می دهد که سیگار کشیدن معمول به طرق مختلف بر اسپرم تاثیر می گذارد. باعث می شود سلول های اسپرم کوچکتر و کندتر شوند. به DNA آنها آسیب می رساند. سیگار کشیدن همچنین می تواند مایع منی را تحت تاثیر قرار دهد.

آیا استفاده از استروئیدها برای بدنسازی می تواند باعث ناباروری شود؟

بله. استروئیدهایی که از خوراکی یا تزریق می شوند می توانند باعث شوند بدن شما تولید هورمون های لازم برای ساخت اسپرم را متوقف کند.

مهمترین چیزی که باید در مورد ناباروری مردان بدانم چیست؟

ناباروری تقصیر شما یا شریک زندگیتان نیست. انجمن پزشکی باروری آمریکا (ASRM) تخمین می زند که در حدود یک سوم موارد ناباروری ناشی از  ناباروری مردان است. یک سوم دیگر ناباروری زنان است.

در یک سوم آخر زوج‌های نابارور، این مشکل یا به دلایل مختلف ایجاد می‌شود یا در 20 مورد از 100 مورد، قابل توضیح نیست.

در مردان، کم بودن یا نداشتن اسپرم بزرگترین مشکل است. در زنان، مشکلات رایج، مشکلات تخمک گذاری و انسداد لوله ها است. اما امروزه فناوری و ابزارهای جراحی برای رفع بسیاری از این مشکلات وجود دارد.

تکنیک های کمک باروری (ARTs) چیست؟

روش‌هایی با تکنولوژی بالا برای لقاح اسپرم و تخمک در زمانی که رابطه جنسی قادر به انجام آن نیست. اگر حاملگی اتفاق نیفتد حتی اگر اسپرم در مایع منی شما وجود نداشته باشد، پزشک  شما ممکن است یک یا چند روش ART را پیشنهاد کند.

اگر من انسدادی داشته باشم که باعث عدم اسپرم در انزال شود (آزواسپرمی انسدادی)، چه زمانی باید من و همسرم به جای جراحی، بازیابی اسپرم را با روش کمک باروری (ART) در نظر بگیریم؟

اغلب، اصلاح میکروسکوپی نیاز به ART را برطرف می کند. با این حال، اگر موفقیت آمیز نبود، می توان اسپرم را از بیضه یا اپیدیدیم خارج کرد و با استفاده از ICSI به تخمک همسرتان تزریق کرد، حتی پس از جراحی برای رفع انسداد. می توان  از ICSI استفاده شود زیرا تعداد اسپرم های متحرک اغلب کم است و به خوبی حرکت نمی کنند.

روش های زیادی برای بازیابی سلول های اسپرم وجود دارد. انتخاب با شما و اورولوژیست شما خواهد بود. بازیابی اسپرم می تواند قبل یا همزمان با بازیابی تخمک و IVF همسرتان انجام شود.

بسیاری از مراکز تولید مثل دوست دارند از اسپرم “تازه” استفاده کنند که در همان روز بازیابی تخمک بازیابی شده است. برخی دیگر طرفدار اسپرم هایی هستند که زودتر برداشت شده و منجمد شده اند. اسپرم را می توان با آسپیراسیون سوزنی یا میکروسرجری بازیابی کرد.

اگر من واریکوسل دارم، چه زمانی من و همسرم باید به جای جراحی، روش کمک باروری (ART) را در نظر بگیریم؟

اگر شما و همسرتان هر دو مشکل باروری دارید و او نمی تواند به طور طبیعی باردار شود، ممکن است یکی از ART ها به جای جراحی کمک کند. اما انتخاب همیشه روشن نیست. شما و پزشک موارد زیر را در نظر بگیرید:

• سن شریک زن و عملکرد تخمدان و اینکه آیا ART ممکن است حتی در صورت انجام ترمیم واریکوسل مورد نیاز باشد
• این احتمال وجود دارد که ترمیم واریکوسل قطعاً باروری شما را برطرف نکند
• این واقعیت که اگر واریکوسل ترمیم نشود، برای هر بار تلاش در بارداری نیاز به ART است

داده هایی که نشان می دهد ترمیم واریکوسل ممکن است به نتایج IUI و IVF کمک کند
اگر منی ایده آل ندارید اما همسرتان بارور است، باید ترمیم واریکوسل را ترجیح دهید. از سوی دیگر، IVF، با یا بدون ICSI، باید اولین انتخاب باشد که نیاز خاصی به چنین روش هایی برای درمان ناباروری زنان وجود دارد.

آیا IVF/ICSI خطراتی دارد؟

بله، تحریک بیش از حد تخمدان در 10 تا 20 از 100 زن که IVF انجام می دهند رخ می دهد. این توسط هورمون های مورد استفاده در IVF/ICSI ایجاد می شود. اکثر زنان با موارد خفیف علائم را به خوبی تحمل می کنند. در 5 زن از هر 100 زن IVF تحریک بیش از حد تخمدان وجود دارد.

اما تحریک بیش از حد شدید می تواند باعث فشار خون بالا، تجمع مایعات، غم و اندوه، ضعف و سایر علائم شود. این علائم باید در بیمارستان درمان شوند. از هر 100 زنی که IVF انجام می دهند، تنها 1 نفر از تحریک بیش از حد شدید رنج می برند. این فرم می تواند باعث مشکلات جدی سلامتی شود.

آیا تومورهای هیپوفیز که باعث کاهش گنادوتروپین یا افزایش سطح پرولاکتین می شوند، تومورهای بدخیم (سرطان) هستند؟

نه. اینها اغلب تومورهای خوش خیم (نه سرطانی) در غده هیپوفیز هستند. اکثر آنها اکنون با قرص درمان می شوند و به ندرت با جراحی درمان می شوند. اگر تومور به اندازه کافی بزرگ است، باید با جراح مغز و اعصاب در مورد خارج کردن آن صحبت کنید. تومور اغلب از طریق بینی خارج می شود.

اگر واریکوسل دارم، باید هورمون درمانی تجربی را امتحان کنم؟

در بیشتر موارد، درمان‌های تجربی اثبات‌نشده را نباید تا زمانی که با علل شناخته‌شده‌ای که می‌توان آنها را رفع کرد، بررسی کرد. واریکوسل علت اصلی اختلال در تولید اسپرم در ایالات متحده است. ترمیم باید قبل از هر گونه درمان هورمونی تجربی در نظر گرفته شود. مزایای درمان هورمونی تجربی، مانند FSH نوترکیب یا کلومیفن سیترات، در مطالعات علمی بزرگ ناچیز به نظر می رسد.